درآمدن دندان بالای لثه یک ناهنجاری رویشی است که در آن یک یا چند دندان دائمی، به جای این که در مسیر طبیعی خود به سمت قوس دندانی حرکت کنند، در جایی بالاتر از خط لثه و گاهی داخل کام یا نزدیک گونه رشد می کنند. این مشکل که بیشتر در دندان نیش فک بالا دیده می شود، می تواند باعث بهم ریختگی دندان ها، آسیب به ریشه دندان های کناری، مشکلات لثه ای و کاهش زیبایی لبخند شود.
این ناهنجاری حتما باید توسط یک متخصص ارتودنسی باتجربه درمان شود؛ زیرا درمان دیرهنگام یا اشتباه می تواند باعث آسیب دائمی به دندان و استخوان فک شود. در ادامه این مقاله از دندانه به طور کامل دلایل این مشکل، علائم آن، عوارض و بهترین روش های درمانی توضیح داده شده است.
در حالت طبیعی تمام دندان های دائمی باید از داخل استخوان فک به سمت لثه حرکت کنند و در نهایت در خط قوس دندانی قرار بگیرند. اما وقتی جوانه دندان در موقعیت غیرطبیعی قرار بگیرد یا مسیر رویش آن منحرف شود، تاج دندان ممکن است در محلی بالاتر از لثه دیده شود.
به این حالت رویش اکتوپیک دندان (درآمدن دندان بالای لثه) گفته می شود. این وضعیت معمولا بی درد است اما در طول زمان باعث مشکلات جدی می شود و نیاز به مداخله تخصصی دارد.
هر دندان دائمی ممکن است دچار رویش اکتوپیک شود، اما شایع ترین دندان ها عبارتند از:

وقتی فک کوچکتر از حد معمول باشد یا دندان های شیری دیر بیفتند، فضای کافی برای رویش دندان دائمی وجود ندارد. در نتیجه دندان نیش به سمت بالا یا سمت کام منحرف می شود و در محلی بالاتر از لثه بیرون میزند.
ژنتیک نقش بسیار مهمی در تعیین موقعیت جوانه دندان، اندازه دندان ها و پهنای استخوان فک دارد. در بسیاری از موارد، علت درآمدن دندان بالای لثه سابقه خانوادگی و ارثی است.
وجود دندان اضافه یا همان سوپرنومری باعث انسداد مسیر رویش دندان دائمی می شود و دندان مجبور به خروج از مسیر طبیعی و رویش در محل غیرطبیعی می شود.

اگر جوانه دندان در زمان رشد در زاویه نادرست قرار گرفته باشد، مسیر رویش تغییر می کند و باعث درآمدن دندان بالای لثه می شود.
اگر دندان شیری زمان زیادی در دهان باقی بماند، دندان دائمی مجبور می شود مسیر خود را تغییر دهد و این باعث رویش اکتوپیک می شود.


یکی از اصلی ترین دلایل درآمدن دندان بالای لثه، کمبود فضا در قوس دندانی است. زمانی که دندان های کناری در محل طبیعی خود قرار نگرفته باشند یا ازدحام دندانی وجود داشته باشد، دندان نیش راهی برای رویش پیدا نمی کند و ناچار در نقطه ای بالاتر از لثه یا داخل کام توقف می کند.
درمان ارتودنسی در این مرحله با هدف باز کردن فضا و منظم کردن قوس دندانی انجام می شود. بهترین متخصص ارتودنسی از براکت های ثابت، سیم های ارتودنسی، فنرهای باز کننده فضا یا پلاک های ارتودنسی متحرک استفاده می کند تا:
این مرحله کاملا ضروری است، چون تا زمانی که فضای کافی فراهم نشود، دندان نه قابل هدایت است و نه امکان رویش طبیعی دارد.

اگر دندان نیش فرزند شما دیرتر از سن طبیعی رشد کرده است، دندان شیری در محل خود گیر کرده، در لثه برآمدگی غیرطبیعی دیده می شود یا تاج دندانی در محل غیرطبیعی دیده شده است، فورا باید به متخصص ارتودنسی مراجعه شود. درمان زودهنگام باعث جلوگیری از جراحی وسیع و درمان های سنگین آینده می شود.
درآمدن دندان بالای لثه یک ناهنجاری مهم رویشی است که بیشتر در دندان نیش فک بالا دیده می شود. این مشکل اگر درمان نشود باعث آسیب ریشه، به هم ریختگی دندان ها، التهاب لثه و مشکلات زیبایی می شود. تشخیص زودهنگام و شروع درمان توسط متخصص ارتودنسی می تواند از آسیب های بعدی جلوگیری کند و دندان را به شکل کنترل شده به جای طبیعی خود منتقل کند.
این پست برایتان چقدر مفید بود؟
برای امتیاز دهی روی ستاره ها کلیک کنید
میانگین امتیازات / 5. تعداد امتیازات
هیچ امتیازی ثبت نشده، شما اولین امتیاز را ثبت کنید
مجله تخصصی دندانه یکی از مهم ترین پایگاه های سلامت دهان و دندان است؛ که به کلیه موارد مربوط به چگونگی پیشگیری و درمان مشکلات مربوط به دهان و دندان به زبانی کاملا ساده می پردازد.
هر گونه سوالی در زمینه دندان درد، بیماری های دندان و لثه دارید را تنها با یک جستجوی ساده در مجله تخصصی دندانه بیابید.
این پست برایتان چقدر مفید بود؟
برای امتیاز دهی روی ستاره ها کلیک کنید
میانگین امتیازات / 5. تعداد امتیازات
هیچ امتیازی ثبت نشده، شما اولین امتیاز را ثبت کنید